XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Orrelako gauzetara oitua zegoalako-edo, tratalariaren deadar guzti aiek, etzioten ikara-txikienik ere egin Pernando`ri.
Ta ase-ase ta argi-argi irten zan On Krixpin`engandik, eta bere etxerako bidea artu....
- Baiñan, Pernando...! Zu emendik...?, galdetu zioten, bidean, apain-apain jantzitako gazte batzuek.
- Zer, ba...? - Azkarate`ko festak dituzu gaur, gizona...! - Egia...!.
Eta bere etxerako bidea utzi, ta Azkarate`rakoa artu zuan Pernando`k ere.
Festa-eske bait-zeukan barrua...!.
Oraindik esan ez baldin ba`degu ere, garai artako bertsolaririk onenetako bat zan Pernando.
Ta oso-ondo artuak izaten ziran bertsolariak edonun, ta jaiak zituzten errietan areago.
Pernando`ren pekatua, pobrea izatea zan, eta etzan, txukun-txukun jazten zan
Ta ortik jotzen zuten, askotan, beste bertsolari-lagunak.
Izan ere, aundia egin zuan, bein, Pernando`k.